Kur vjen vjeshta.

Kur vjen vjeshta ne Tirane,

zhvishen pemet, por jo zemrat.

Netet e nxehta iken, se di me ku jane,

ne ja u kemi harruar fytyrat edhe emrat.

Nderruan stinet, por jo ndjenjat qe kishim,

ne te njejtet shpirtra jemi, si ngahera,

Jemi te humbur, zgjohemi themi: ku ishim?

Ne humbim njeri-tjetrin, neper te njeri-tjetrit, ndjenja te perizera.

E ne te dy qendrojme mbi endrra,

syte e tu ngjajne si dy hena te vogla.

Mua me pelqen te ti shoh syte, si i pulit nga dritat e renda,

ndersa syte e mij te perqendruar tek ty, ngjajne si dy gogla.

Kur vjen vjeshta ne Tirane,

Nuk ka me drita, zhurme, dehje te zakonshme

Ka vec pak melodi, enderrime si cdo nate,

dhe dehjet s’vijne me drejt rendimit, ne oret e vonshme.